Philippe Magito (ca 1674- ca 1765) en Marie Therese Griffon (?)


Zoon van Alexis Magito en Margueritte Stampaert

Stamgrootouders generatie 11


Philippe Alexis Magito ca 1675-1764

Het Doopboek van de Franse Kapel in de Assendelftstraat in 's-Gravenhage waarin Philippe ingeschreven zou moeten staan, is een van de ontbrekende jaargangen. We moeten afgaan op indirect bewijs daarom.

Philippe, een oude Magitot voornaam nog uit Frankrijk. De opeenvolgende generaties Magito hebben hebben de naam braaf doorgegeven
aan hun kinderen.Helaas raken we voor Napoleon dan toch de weg een beetje kwijt door een zeer beperkt invullen van gegevens in de doop-, trouw-, en begraafdocumenten. Vandaar op deze plaats een poging tot verduidelijking van de plaats van deze voorvader in de afstammingsreeks

Wat weet ik wel:

  • Philippe Magito meldt zich augustus 1707 bij een notaris om een verklaring af te leggen over een steekincident waarbij iemand van de Magito groep slachtoffer is geworden. De leeftijd van deze Philippe, volgens de minutenacte, wordt geschat op ongeveer 36 jaar.
    Deze Philippe is daarmee veel te jong om de in 1657 in Ardres geboren Philippe Magito te zijn. 
    Het betreft een geschatte leeftijd; dat het hier gaat om de oudste zoon van Alexis Magito en Margueritte Stampaert, geboren rond 1676, lijkt waarschijnlijk. Het was logisch geweest de oudste zoon naar Alexis vader Anthoine te noemen. De uitzondering past bij een vroeg overlijden van de in 1657 in Ardres geboren broer van Alexis,  Philippe. Van de in Ardres geboren Philippe is in Nederand geen spoor te vinden.
  • Alexis Magito Philippes zoon, wonend aan de Verwersdyck in Delft, bezoekt in 1726 een notaris. Deze Alexis kennen we al van de doop in 1714 in Delft, van zijn dochter Anne Theresia. Dat betekent dat Alexis Phillipeszoon Magito niet veel later dan 1695 geboren moet zijn geweest.
  • Op basis van recente herbeoordeling van al langer bekende gegevens, heb ik nu sterke aanwijzingen dat Philippe Magito was getrouwd of een relatie had met een Marie Therese. Hierover later meer.
  • In stukken van de rechtbank in Parijs wordt gemeld dat Philippe een broer heeft in Nederland waarmee hij afspraken had gemaakt over een te vertonen dik kind.
  • Pieter Magito had een zus Theresia die, toen Pieter al op leeftijd was, ook nog in het  kermisvak zat. Er waren in die tijd meerdere Theresia's Magito; Theresia Antoinesdr uit 1695 en overleden in 1755 en Tresia Magito, Koorddanseres bij de Magito troep die verdronk in Alkemade in 1746. Beide Theresia's vallen af omdat zij overleden voor Pieter op een hogere leeftijd kwam.
    Blijft als mogelijke zus over Anna Theresia Magito, dochter van Alexis Philippus en Marie de Laverté geboren en wonende in Delft.

Dit leidt tot eigenlijk maar één mogelijke conclusie: Philippe Alexius Magito, een acteur, pantomime-speler en danser, die jarenlang in Parijs en Brussel woonde en werkte was de vader van  Alexis Philippes zoon  en de grootvader van DE Pieter Magito en mijn stamgrootvader.

NB Er is nog een Philippe Magito die in 1758 een woning in de Coenesteeg in Leiden koopt. Philippe Thomaszoon (1744) komt niet in aanmerking op grond van zijn leeftijd. Het pand van  Philippe in de Coenesteeg moet in 1775, gedwongen, verkocht worden. Thomas en Judith Magito wonen op dat moment ook in Leiden. Het lijkt  vrijwel uitgesloten dat het her gaat over een hoogbejaarde Philippe Alexius uit 1676 .
Goed mogelijk is, dat we ooit een Philippe Anhoineszoon ontdekken ( Kleinzoon van Alexis en Margueritte) of een Philippe Alexius jr ; een broer van Pieter Alexius Magito uit Delft.

StadsArchief Leiden

Bijzonderheden:

Bon: Hogewoerd
Straat: Coenesteeg

5 augustus 1758 aanschaf, met gereed geld, van onroerend goed in Leiden door Philippe Magito


Parallel aan de Nieuwe Rijn, rechts op de centrumkaart hieronder.

Gezicht in de Koenesteeg, naar het Levendaal gezien.
Op straat een wasrek, droogrek met drogende was.Public Domain
https://commons.wikimedia.org /wiki/File:Obreen,_Henri_Guillaume_Arnaud_Koenesteeg_ErfgoedLeiden_
LEI001005151.jpg#/media

Map of Leiden in the Netherlands by Joan Blaeu, 1649 Public Domain
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:LeidenBlaeu.jpg#/media/File:LeidenBlaeu.jpg 

Het huis werd verkocht aan Jacobus Gerardus Kuijl "bij onwillig decreet deze viermaal, geleverd den 22 julij 1775"
Er was dus sprake van een gedwongen verkoop .

Marie Therese Griffon ca 1675 -  > 1764 ?

De zoektocht naar de kinderen van Alexis Magito en Margueritte Stampaert had al meer opgeleverd dan ik ooit had verwacht.
De inschrijving van de kinderen   natuurlijk,maar belangrijke  andere informatie staat ongemerkt soms in de akten . En dan heb ik het over de peetouders  en of getuigen
Philippe Magito en Marie Therese Griffon zijn tweemaal in vijf jaar tijd, maart 1690 en januari 1695,  de peetouders van een Therese Magito, twee veel jonger zusjes van Philippe.
Daniël , een ander lid van de familie Griffon , werd de petervader van Philippes broer Daniël. Er zijn dus stevige banden met de familie Griffon, een famile die waarschijnlijk oorspronkelijk komt uit Frankrijk, Frankrijk.  Daniël Griffon echter, woont aan het eind van de zeventiende eeuw met zijn gezin in Delft. Hij moet ongeveer de leeftijd van Philippe hebben gehad en was denkelijk een broer van Marie Therese. Dat de familie Griffon in Delft woonde is misschien een verklaring voor hoe Philippe  en zijn zoon Alexis in Delft kwamen te wonen.
Alexis Philippeszoon liet zijn dochter Theresia in dezelfde kerk, de St Joseph, dopen als de kinderen Griffon gedoopt waren.
Daniel Griffon kwam meerdere malen bij de notaris in verband met onroerend goed. Op de laatste akte staat de naam Griffioen. Hij tekent zelf met Griffon.

Voor mij was voor de tweedemaal, na vijf jaar, samen als peetouders aantreden een reden om een relatie tussen Philippe en Marie Therese te veronderstellen. Dat Philippe een in Delft geboren kleindochter heeft die Therese heet, versterkt het idee alleen maar dat de moeder van Philippes kinderen Marie Therese Griffon moet zijn geweest en dus een voorouder in onze Magito-tak

Het peetvader zijn in 1690 was ook aanleiding het geschatte geboortejaar van Philippe onder de loep  te nemen.  Philippe moet toch wat eerder geboren zijn dan  gedacht en waarschijnlijk zelfs ruim voor het huwelijk, in 1675, van zijn ouders toen deze nog in Amsterdam woonden. In de doopboeken van de  Amsterdamse Franse kapel heb ik opnieuw gezocht, maar tussen 1671 en 1680 heb ik noch een Philippe Magito noch een Philippe Langlois kunnen vinden.
In Brussel in de St Michel en St Goedele, waar Johannes werd gedoopt, heb ik eerder een zoekpoging gedaan maar zonder resultaat. Afgezien van de aanname dat het waarschijnlijk niet de tijd was dat zijn ouders in Brussel werkten, is de kans groot dat ik in een andere kerkboek had moeten zoeken.


Een eerst onderzoek in Roussay leverde geen huwelijk tussen Philippe en Marie Therese op beide op. Het lijkt ook niet waarschijnlijk dat het daar werd afgesloten. De Griffons woonden toen waarschijnlijk al in Den Haag, kijkend naar de jaartallen waarin Philippe en Marie Therese peetouders werden.  
De Franse Kapel leek een mooi startpunt voor onderzoek naar dat huwelijk maar we hebben geen geluk, ook de trouwboeken van die periode zijn er helaas niet meer. Omdat het geen gereformeerd huwelijk was, zou zoeken bij gerechtelijke huwelijken ook een optie zijn. Dat leverde  vooralsnog niets op...

Rue de l'Arbre-Sec sur un ancien plan de Paris Mottet_école Domaine Public
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mottet_%C3%A9cole.jpg#/media/Fichier:Mottet_école.jpg

Philippe woonde jaren in Parijs in de Rue de L 'Arbre-sec en deze straat viel onder de parochiekerk Saint-Germain-l'Auxerrois de Paris

Met de val van het oude regime zijn in Frankrijk veel registers verloren gegaan. Wat overbleef moest naar de gemeentelijke administraties. Veel kerken hebben nog een exemplaar van het register in bezit. Deze registers worden ingescand. Het register van de Saint-Germain-l'Auxerrois de Paris is nog niet beschikbaar. Mogelijk zijn hier huwelijke en dopen terug te vinden van het gezin van Philippe en een document waar mee bevestigd wordt dat Philippe in Parijs overleden is.
Het lijkt een logisch verhaal ook zonder de acte in Parijs maar misschien is er nog meer te vinden

Twee jaar na de vernietigende brand op de Foire Saint Germain, waarbij Philippe waarschijnlijk alles kwijt raakte, werd in Parijs een akte opgemaakt welke leek te wijzen op een weduwe van Philippe die de erfenis niet accepteerde. Het bleek echter om een koppel te gaan van de generatie van Philippes kinderen, waarbij de vrouw Poncette Magito geen aanspraak kon maken op het bezit van haar tweede echtgenoot Augustin Griffard de La Fosse
Interessant is wel dat de vrouw, Ponce , geboren werd in Saint Germain en dat er een dochter Marie Therese Giffard bleek te zijn. Het register van de Saint-Germain-l'Auxerrois zal hopelijk ons ooit vertellen of we te maken hebben met een dochter en kleindochter van Philippe of met een toeval
Ponce of Poncette is geen Magito-naam, maar er zijn natuurlijk ook grootmoeders van moederskant die vernoemd werden.
Als achternaam-variaties heb ik  Mag, Magilo, Magilor, Magitot en  Magilant langs zien komen

Eerste echtgenoot van Ponce: 
René Levaillant de Beaulieu, Chevalier de l(Ordre de Montcarmel
Tweede echtgenoot van Ponce:
Augustin Giffard de la Fosse, advocaat van het parlement

De huwelijken van Ponce staan geregistreerd bij de notaris maar ook deze documenten zijn alleen in het archief in Parijs in te zien of ik doe iets fout.
Uit het transcript van het eerste huwelijk blijkt dat zij Poncette zou heten
In de transcriptie worden geen ouders genoemd; ik verwacht deze dan ook niet in het origineel.
Hopelijk komen de gegevens van de parochie van Saint Germain ooit online, want alleen daarmee is deze puzzel op te lossen.

geneanet

Eerlijk gezegd verwacht ik niet dat de tak van Philippe past bij deze huwelijken, hoewel we toch op een of andere manier verwant zullen zijn aan deze Poncette Magitot/ Magitot gezien het zeer zelden voorkomen van de naam.

Gezin van Philippe Magito en Marie Therese Griffon?

Er zijn een aantal Magito zonen die Philippe (1676) als vader zouden kunnen hebben

  • Alexius Philippeszoon ca 1695
  • Thomas Magito.ca 1715 ?

Niet uit te sluiten is dat er meer kinderen waren.

Pierre Noël en Christiaen Noël Magito leken mij aanvankelijk ook mogelijke zonen van Philippe, maar lopende het onderzoek kwam een andere vader in beeld.

Wat weten we van de kinderen van Philippe?

Voor de duidelijkheid; van geen van deze kinderen heb ik een geboorteakte / inschrijving in een doopboek. Op grond van andere kennis probeer ik de vraag wie Philippes kinderen zijn, te beantwoorden.

Alexis
Wat betreft Alexis, die rond 1696 geboren moet zijn, is er niet zo veel twijfel over wie zijn vader was.
Alexis ondertekende in 1727 een notariële akte in Delft (alweer Delft)  waarmee de aanschaf en de werkafspraken betreffende de 'Italiaanse Vertooning'  een feit was. Hij werd daarbij vergezeld van Johannes Magito, wonende in de Hoogstraat te Rotterdam; waarschijnlijk zijn oom.
Hij tekende met: Alexis Magito, Philippeszoon. Hij was waarschijnlijk de oudste zoon van Philippe en werd vernoemd zijn naar zijn grootvader van vaderskant, Alexis uit Ardres / Duinkerke (1655). Alexis Philippes zoon is waarschijnlijk ook een zoon van Marie Therese. De naam Theresia die hij zijn dochter gegeven heeft past daar immers prima bij.
Deze Alexis kan, gezien de leeftijd, niet de afstammen van een eventuele nog niet gevonden Philippe; zoon van Anthoine Alexius Magito.

Thomas

Er is een duidelijke relatie tussen Pieter Magito, zijn vrouw Maria de Marode, Pieter jr en Thomas Magito.

  • Philippe Thomaszoon woonde jaren bij Pieter en Maria op Het Rietveld in Delft
  • Kort na het overlijden van Thomas, noemde Pieter jr zijn pas geboren zoon Johannes Thomas.
  • Bij dopen of  trouwen waren deze gezinnen regelmatig op elkaars feestje aanwezig.
    Philippe sr was peter en Maria de Marode was meter bij de doop van Philippes Thomasz in Hoorn.

Onduidelijk blijft of Thomas één van de jongste kinderen van Philippe Alexius (1676) en Marie Therese Griffon was, of hun kleinkind  en een broer van Pieter Magito uit Delft. In tegenstelling tot wat ik tegenkwam in andere steden, was Thomas in Delft een vaker voorkomende naam. De naam Judith kwam ik ook opvallende vaak tegen in Delft. Thomas jongste dochter heet Judith. Wat tegen Alexis als vader pleit, is het niet vernoemen van Alexis. Thomas heeft wel een zoon die Philippe heet.


Thomas Magito woonde met zijn gezin in Hoorn en verhuisde toen hij wat ouder werd naar Leiden, waar zijn dochter Judith woonde.
Philiippe Alexis uit 1676, diens kleinzoon Pieter en Maria de Marode, bezoeken de familie in Hoorn bij belangrijke gebeurtenissen.
Philippe Thomaszoon woont enige jaren bij Pieter Magito en Maria de Marode in Delft aan 't Rietveld.
Ik heb in Hoorn en en in Delft denk ik bijna alle Rooms Katholieke huwelijken bekeken en in Hoorn ook de niet kerkelijke huwelijken. Het Huwelijk van Thomas heb ik niet gevonden helaas; het had veel kunnen verduidelijken. Meer over Alexis Philippeszoon  en Thomas en hun kinderen op hun eigen pagina's

Er zijn over de zonen Alexis en Thomas van Philippe Magito meerdere artikelen en akten te vinden.
Alexis is voor mij ,waar het gaat over de afstamming, de meest interessante.

. De overwegingen waarom Noél en Christiaen geen kinderen van Philippe zijn laat ik hier ook staan, omdat er zoveel aantoonbaar onjuiste informatie circuleert.

  • Inmiddels is duidelijk dat in tegenstelling van wat er staat in de 'Dictionnaire des Danseurs' staat, niét Pierre Noël trouwde met de Franse Marie Françoise Dupré, maar dat dit Noël Alexisz was, geboren in 's-Gravenhage in 1682 (doopboek Kapel van de Franse Ambassade in 's-Gravenhage) en een zoon van Alexis uit Ardres en Margueritte Stampaert uit Antwerpen.
    De huwelijksbijlage voor het huwelijk van Noël en Marie Françoises zoon, Pierre Noël, laten geen ruimte voor twijfel. De lijst met mogelijke kinderen van Philippe wordt steeds korter.

    Voor Christiaen had ik minder valide argumenten dan voor Alexis, Thomas en de in de 'Dictionnaire' vermelde Noél, behalve dan dat
  • de leeftijd en de banden met Frankrijk  / de Zuidelijke Nederlanden, het best passen bij Philippe als vader, maar misschien toch ook wel bij een nog niet ontdekte zoon van Alexis en Margueritte.
  • Op grond van wat we weten van Alexis broers geboren in Ardres en Nederland, is er geen reden om  aan te nemen dat zij de ouders zijn van Christiaen Noël ( te jong). 
  • Blijft over de vraag of er ooit nog een kind van Antoine Magito en Marie de Condette geboren tussen 1658 en 1665 gevonden wordt, dat wel past in dat plaatje of misschien een kind van hun oudere kinderen.
  • Christiaen Noël ook wel Christiaen genoemd, zou in het vlakbij Delft gelegen, Den Haag geboren kunnen zijn. Delft waar Philippe Alexisz, uit 1676, toch wel wat voetstappen heeft achtergelaten.

    Christiaen trouwde 1725 in wat nu België is, met Anna Maria Dupuis . Ooit had ik daar een bron van, maar die heb ik niet goed bewaard.  In 1752 is er een Christiaen Magito als Peter bij de doop van Judith Thomasdr Magito in Hoorn.
  • Christiaen wordt omschreven als een begaafde kunstenaar. Wellicht is dat nog wat het meest past bij Philippe als vader.

 

Gaandeweg kwam ik meerdere argumenten tegen Philippe als vader van Christiaen
Meer informatie hierover is te vinden op de pagina's van Noël en Christiaen.

De moeder van Philippes kinderen

Mij was lang niet duidelijk wie de moeder van Philippes kinderen was en in de loop  van de tijd waren er enkele mogelijkheden langs gekomen.cIk had gehoopt  dat de notariële akte uit 1707, opgemaakt in Delfshaven naar aanleiding van een steekincident in Delftshaven, meer duidelijkheid zou bieden.

Philippe zou toen ca 36 jaar oud zijn geweest. Deze leeftijd is zeer waarschijnlijk te hoog ingeschat.Philippe moet tussen de eenendertig en vierendertig jaar geweest zijn op dat moment.
Het onderzoek naar de op de akte genoemde personen, leverde niet meer opgeleverd dan dat Elisabeth Haakingh waarschijnlijk uit de Delftse Kuipers familie Harkingh komt. Er zijn ook van deze naam vele schrijfwijzen.

StadsArchief Rotterdam

Elisabet was koorddanseres en hoorde bij de Magito-troep van Philippe die optrad in Delshaven.  Zij was het slachtoffer dat met een mes in de enkel gestoken werd tijdens haar werk.Allegonda en Jenua zijn: Aldegundina Pieterse Boos en Jenua van Brugghen. Zij trouwden op vier juni 1695 in Leiden.
Het Rotterdamse jaarboekje van 1944 (Stadsarchief Rotterdam) geeft meer informatie over dit incident en wat er in de akte staat.
Philippe Magito wordt niet genoemd en zal bij de notaris zijn geweest als verantwoordelijke voor de Koorddansersvoorstelling.Vergelijkbaar met de situatie in Honselaarsdijk waar Alexis als leidinggevende meeging met het verhoor van een aangeklaagde medewerker.
Elisabet betrapte blijkbaar een dief en riep hulp. Zij had een flinke wond aan de enkel en zat bloedend op het toneel. De vraag was toen; Is er een chirurgijn in de zaal ? Nee, een Chirurgijn werd buiten de tent gevonden en verzorgde, gebruikmakend ook van een stropdas, de wond van Elisabeth. De chirurgijn kon Elisabet en haar echtgenoot geruststellen: normaal gesproken zou zij weer kunnen koorddansen

Ook de tegenpartij bezocht een notaris. Adriaen Starrenburg verklaart bij notaris Gerrit Post de koorddanseres door een misverstand te hebben verwond

StadsArchief Rotterdam

The famous Dutch Woman / La fameuse Hollandoise Daneeuse de Corde / Famosa Donna Thedesea’ c. 1690 Rijksmuseum CC0
http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.492029

Deze beroemde Nederlandse koorddanseres werd rond 1690 getekend. We zitten daarmee in de periode van de de Kinderplaat van Maziton.
Het een koorddanseres van de troupe van Christoffel en Jan Damen geweest kunnen zijn of een Magito koorddanseres.
In het laatste geval zou het een

  • dochter van Anthoine en Marie Magitot kunnen zijn, die we nog niet gevonden hebben of
  • een schoondochter of
  • de vrouw van Anthoine een van de oudere zonen van Alexis:of Marie Therese Griffon, de vrouw van Philippe Alexisz Magito.
  • een andere danseres van de Magito troupe

Een professionele afbeelding hiervan hangt al sinds tientallen jaren bij mij in huis; gehad zonder dat gever noch ontvanger iets konden vermoeden dat dit misschien wel eens mijn stambetovergrootmoeder zou kunnen zijn of op zien minst een ver verwijderde tante.


De artiest Philippe Magito

Philippe was acteur, pantomime-speler en danser. Hij trad in 1739 in Parijs toe tot de Grande Troupe Étrangère, aan de Foire Saint-Germain, van Restier en de weduwe Lavigne, voordat hij "showondernemer" werd.
Philippe staat zo vermeld in de Dictionnaire des danseurs: chorégraphes et maîtres de danse à Bruxelles de 1600 à 1830.
De uitwisselingsovereenkomst tussen de Franse toneelgroep van zijn vader Alexis en het Theater van het Hotel de Bourgogne te Parijs, is in dit opzicht interessant.  Philippe Magito, Alexisz, woonde ooit in Parijs bij dit theater om de hoek, in de Rue de L'Arbre. Zou hij op deze manier gestart zijn in Parijs of via netwerkrelaties die de samenwerking opleverde?

De kans is groot dat zijn vrouw, aldan niet Marie Therese Griffon of Giffard, meewerkte aan de shows, hetzij in de ondersteunende functies, hetzij op het toneel. Ik noch een Griffon of Giffard kunnen ontdekken bij de organisaties waar Philippe werkte. Dit wil absoluut niet zeggen dat zij er dus neit was. Er zijn slechts weinig namen bekend van bijvoorbeeld de Grande Troupe Étrangère




Jacqueline Waeber heeft een onderzoek gedaan en gepubliceerd waarin een stukje staat over de
Grande Troupe Étrangere en de onderschatting en onderwaardering van pantomimespelen.:

(Parfaict, Memoirs, op. cit., vol. 2, p. 53-54).: Op de kermis van Saint-Laurent in 1729: “Vijf mannen en twee vrouwen dansen op de deuntjes van een Schotse muzikant, vertegenwoordigd wat gebeurt er in de musicals van Holland'', met een intelligentie waaraan niets te wensen valt, door hun stappen, hun houding en hun gebaren, Wat aldus werd uitgedrukt door geanimeerde afbeeldingen was liefde en jaloezie. Deze passies werden daar op een zeer gevoelige manier weergegeven door de onnavolgbare dansers die dit ballet componeerden.





We hebben in het theater van de Opéra-Comique in Parijs enkele van deze acteurs stille scènes zien spelen die iedereen hoorde. Meer dan enig ander dramatisch stuk is de pantomime uitgevoerde kunst en als zodanig is de kwaliteit van de uitvoerders cruciaal. Maar de vertolkers, zijn dat dansprofessionals of acteurs?
De Grote Buitenlandse Troupe van koorddansers, springers en acrobaten, van zoon Restier en zijn tante  de weduwe Lavigne,heeft gedurende meer dan tien jaar (tussen 1740 en 1751) het publiek van de Foire in verrukking gebracht. en telde in zijn gelederen een overvloed aan toen bekende artiesten:

La Tour, Du Brocq sr en jr, Jérôme, Roberti, Ferguson, Dominique, Joseph, Vieuxjot, Jouanni, Magito, Guittard, Nicolini Grimaldi en zijn zus, Prévost en zijn zus, en mevrouw Restier sr en jr, Mlle Oploo, Mlle German, Mlle Quinault...

Op de pagina hiernast worden de dames Oploo genoemd ( familie van Matthijs van Oploo?)

Deze groep speelt alleen in het begin tijdens de Foire Saint-Germain. In 1740, 1741 en 1742 voerde ze de Comédie-Française-pantomimes uit, vanaf 1753 (het jaar waarin "overeenkomststukken" officieel werden goedgekeurd en op dit podium zouden verschijnen), werden de pantomime-balletten het werk van een balletmeester (Dourdet, Sodi62 en Rivière), en "gast"-dansers

  • pantomimes van Mainbray, uitgevoerd in het begin van de jaren 1740 en al geciteerd (zie supra noot 40),
  • Harlequin the Hunter of The Badly Rewarded Service (anoniem, 1747),
  • Harlequin-gevangene en favoriete minnaar, verenigd door liefde (anoniem, 1747),
  • Harlequin-leerlingtovenaar (anoniem, 1747),
  • Harlequin-misantroop beschermd door Pluto (anoniem, 17 47),
  • Le Sort d'Arlequin (anoniem, 1747),
  • Miserable Harlequin afgeleverd door Eole (anoniem, 1748)
  • Harlequin getraind door magie en dienaar door intriges (anoniem, 1749),
  • Barbaarse minnaar (anoniem, 1749), etc.

Uit Pantomime et théâtre du corps: Transparence et opacité du hors-texte

De Turkse Mahomet Cathata, eerder een koorddanser dan een danser, trad toe tot de Grande Troupe Étrangère ; een groep waar springers en aerialists vanaf het begin welkom waren.
Was er een hiërarchie onder de leden van de troep, werden sommigen  beschouwd als "sterren"? We weten het niet. De vaagheid van onze informatie over de pantomime-komieken is des te verontrustender omdat deze show in wezen gebaseerd was op het talent van de uitvoerende artiesten, die hoge acteerkwaliteiten moesten combineren met hun danskunsten. Ook de toneelschrijvers die voor de pantomimegroepen werkte in deze periode, blijven meestal onbekend. Pantomime-stukken worden over het algemeen vermeld in hedendaagse bronnen zonder de naam van een auteur. Ook hier de conclusie dat de pantomime toneelschrijver niet serieus genomen werd.

Het is veelbetekenend dat van de ongeveer tachtig pantomimes waarnaar we hebben verwezen, slechts een kleine minderheid kan worden toegeschreven.

Hôtel de Bourgogne

La Tour de l'Hôtel de Bourgogne mise en vue par l'ouverture de la rue Turbigo. CC0

 

 

Hôtel de Bourgogne was een theater, gebouwd in 1548 voor de eerste theatergroep in Parijs, de Confrérie de la Passion. Het was het belangrijkste Franse theater tot de jaren 1630. De Confrérie voerde klucht en seculiere drama's uit, maar zonder groot succes. Daarop werd het  theater verhuurd aan rondtrekkende acteergezelschappen, waaronder Italiaanse commedia dell'arte-groepen, die de personages Harlequin en Pantalone introduceerden, evenals burlesque. In 1628 werd een Frans gezelschap, de Comédiens du Roi, opgericht en voerde veel van de klassiekers van het Franse theater uit, waaronder Andromaque en Phèdre van Jean Racine. In 1680 verhuisden de Comédiens du Roi naar het Guénégaud Theater, waar ze fuseerden met de Franse groep van dat theater (afstammelingen van de groep van Molière en de groep van het Théâtre du Marais) om de Comédie-Française te vormen.

Het gezelschap van Italiaanse acteurs van de Guénégaud, verhuisde naar het nu leegstaande Hôtel de Bourgogne en werd bekend als de Comédie-Italienne. De Comédie-Italienne begon geleidelijk toneelstukken in het Frans op te voeren, fuseerde in 1762 met de Opéra Comique van het Théâtre de la Foire en verhuisde in 1783 naar de Salle Favart, waarna het theater in het Hôtel de Bourgogne definitief sloot. Het werd omgebouwd tot een leermarkt en uiteindelijk volledig werd afgebroken.

jean-henri-marlet00-460d85 Public Domain

De acrobaten tegenover het Variétés-theater: een paar voorbijgangers observeren de uitvoering van drie acrobaten; rechts drie musicerende figuren en een staande man; op de achtergrond de gevel van het Théâtre des Variétes. c.1820/24

Als producent ging Philippe ook naar de kermissen, de Foires van Saint Germain en Saint Laurent. In Saint Germain zou hij ook een eigen theatertje hebben gehad.

Foire Saint Germain en Foire St Laurent ; "een van de meest bijzondere en briljante spektakels die Parijs kon bieden aan inwoners en buitenlanders. Alles wat er in de stad was van aanzien, van de eerste adel, vaak zelfs van prinsen en prinsessen, kwam er elke avond, en de straten van de kermis waren zo vol dat men er nauwelijks kon lopen .Naast de winkels, de cafés en de handelaarsloges, waren er vier voorstellingszalen op de Saint-Germain-jaarmarkt: die van de Variétés , de Ambigu-Comique , de Grands-Danseurs en de Associés . De acteurs verlieten hun kamers op de boulevards om er voor de duur van de kermis naartoe te gaan. "

Auditorium and stage before a performance at the old Comédie-Française on the rue des Fossés Saint-Germain-des-Près

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Th%C3%A9%C3%A2tre_de_la_rue_des_Foss%C3%A9s_Saint-Germain_-_auditorium_%26_stage_-_
Andia_1998_p57.jpg#/media/File:Théâtre_de_la_rue_des_Fossés_Saint-Germain_-_auditorium_&_stage_-_Andia_1998_p57.jpg

Deze gravure stelt de Salle des Fossés Saint-Germain voor, die tussen 1689 en 1770 de groep van de Comédie-Française huisvestte.
De parterre, ingenomen door een mannelijk publiek dat bleef staan ​​totdat de groep verhuisde naar de Salle du Faubourg Saint-Germain (huidige Odéon ), in 1782.
De vrouwen van de high society werden vooraan in de loges geplaatst waar ze konden pronken met hun kleding. De vrijgekomen ruimte aan de voet van het podium is gereserveerd voor het orkest. Het aansteken van de kroonluchters, voordat ze weer in elkaar worden gezet, luidt het begin van de voorstelling in. Achter het gordijn ligt vermoedelijk de rommel van het podium en backstage waarover lang werd geklaagd omdat het de mogelijkheid om de illusie te creëren schaadde.

The Fair of Saint-Germain, miniature painted by one of the artists of the Blarenberghe family1763_Wallace_Collection_scan Public Domain
https://picryl.com/media/foire-saint-germain-1763-wallace-collection-e4315a

De oorsprong van de Saint-Germain-jaarmarkt gaat terug tot heel lang geleden: we vinden de eerste vermelding ervan in een Handvest van 1176. Verboden in 1278, onder Charles le Chauve ( de Kale); vervolgens hersteld in 1482 door Louis XI




 

 

Na lange debatten was het Charles VIII die definitief de periode en de duur van de Jaarbeurs vastlegde: elk jaar moest het op 3 februari openen en acht dagen later sluiten, maar altijd ging de Foire door tot Palmzondag. Mogelijk bood dat Philippe de gelegenheid om jaarlijks ook in Nederland te verblijven. 

album-fetes-des-environs-de-paris-la-foire-aux-loges-dans-la-foret-de-saint-
52660a public Domain

In februari 1752 krijgen Philippe en Marie Therese  bezoek van hun kleinzoon Pieter Magito en diens levenspartner Maria de Marode. Zij logeren in de buurt van Saint Germain, in de Rue des Quatre Vents. Je zou je aan kunnen nemen dat dit het adres was van Philippe tijdens de Foire.
Philippe  woonde in 1753 in de rue de l'Arbre-Sec, op de andere  Seine oever vlak bij het Louvre.
Op 16 februari zijn Pieter en Maria aanwezig in de Saint André des Arts en worden de peetouders van Marie,  de dochter van Tomaso en Camille Palatini, een vriend en collega van Pieter. In april zijn Pieter en Maria nog steeds in Parijs en Pieter vergezeld Tomaso naar een voogdijbijeenkomst bij de notaris, ten behoeve van een gemeenschappelijke vriend. Op het document van de notaris en in het doopboek staat een opmerking over handelen in paarden achter Pieters naam.
Pieter zal deze periode vast niet besteed hebben aan vakantie vieren. Wellicht stond hij met een voorstelling op de Foire Saint Germain en was hij zich aan het oriënteren op een aanpassing van de show  en het toevoegen van paarden  daaraan, zoals in de mode begon te raken.

Dit bezoek komt kort voor de rechtszaak die Philippe aan zijn broek krijgt over het kind Beckman.

 Foire_saint-laurent
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Foire_saint-laurent.jpg#/media/File:Foire_saint-laurent.jpg

Rechtzaak tegen Philippe Magito
In 1752 en 1753 werd Philippe Magito trainer van een “monster” dat hij meenam op wandelingen en dat hij voor geld tentoonstelde op de beurzen St-Germain en St-Laurent en daarbuiten op de jaarmarkten aan het einde van Pont-Neuf, op de kade en op de quai de l'École.
En dan blijkt dat er evenals in Franeker*, ook in Parijs een klacht ingediend wordt over het tentoonstellen van een mismaakt kind.

“Juni 1753 verscheen Philippe Magito, Nederlander en acteur, woonachtig in Parijs, rue de l'Arbre-Sec, St -Germain parochie voor de rechter Thomas-Jean-Joseph Regnaudet, in verband met een klacht ingediend tegen Beckman, ook Nederlander en vader van “ Christophe Beckman, bekend als het dikke kind, vier jaar of ongeveer, die men uit nieuwsgierigheid ziet op de beurzen St-Germain en St-Laurent en daarbuiten de jaarmarkten aan het einde van Pont-Neuf, op de kade”

Beschrijving betwiste show van onder andere Philippe
 "In ’t Najaar is in de Faubourg St. Denis een diergelijke jaarmarkt, die men de Foire St. Laurent noemd, die omtrend ook so lang duerd, waer van wij in September het einde gesien hadden: Deese plaets is niet overdekt. Op beide deese Foires speeld men alle avonden de Opera Comique; maar deese gav op de Foire St. Germain wel so veel genoegen niet als deese op die van St. Laurent gedaan had, vooral dewijl ’er twee van de voornaamste acteurs ontbraken, die ’er toen bij waren."


Blijkbaar werden twee hoofdrolspelers van de Saint Germain 1753 niet meer aanwezig op de Saint Laurent en Saint Denis later dat jaar en werden ze gemist. Het gaat om:

  • "Wij saagen daar de Rhinoceros die in Holland, en bijna door geheel Europa vertoond is, en door Hollanders geleid wierd; deselve weegd omtrend 6000 pond, wij sagen desselvs tanden, die seer ver agter in de mond staan, en saagen met verwondering desselvs kleine oogen: men toonde ons een hoorn, die hem voorleede jaar te Romen was afgevallen hoewel hij nu wederom van een andere voorzien was bijna soo groot als de voorige"

 

Clara de Rhinoceros Pietro_Longhi_Rhinoceros_1751 Publiekdomein.jpg

Clara de Rhinoceros kwam via de VOC in Rotterdam en toerde door heel Europa onderleidng van Hollanders; geen geen Magito's. Philippe kwam haar wel tegen op de Jaarmarkt

Het had gekund, maar de Hollanders hier bedoeld, waren niet de Magito's. Zij reisden niet met Neushoorn Clara. Was het mogelijk geweest dan hadden ze dat vast wel gedaan. Clara was wel op de jaarmarkt waar Philippe een andere en niet zo'n fraaie show had, die blijkbaar in het najaar van 1753 gemist werd nadat Philippe in juni zich had mogen verantwoorden bij de rechter.:

  • Daar na saagen we nog een vet kind, dat Magito uit Holland had medegebragt: deese jongen omtrend 4 jaren oud woeg 140 pond, was vroolijk en altijd wel te vreeden, kon door sijne swaarte niet gaan; hij had een schoone roode kleur, en scheen volkoome gesond; sijn weesen was seer groot en deftig, maar sijn partes genitales waren in proportie der andere delen seer klein en omtrend als van een jonggebooren kind, ’t is aanmerkelijk dat sijn neus ook seer klein is in vergelijking van de andere partijen van sijn hoofd. Hij at en dronk seer wel omtrend als een kind van 10 jaar, en was selvs een liefhebber van Rataffiat.”

Theatre du Coffy

Even dacht ik een oom of neef van Philippe Magito (dit Langlois) op het spoor te zijn:
Sr Ferguson Anglois en Brilla geven een bijzondere voorstelling gevolgd door een Pantomime Angloise en de producent zou  Philippe Magito zijn.
Ferguson is volgens de Dictonnaire des danseurs, een danser en acteur uit Londen en Anglois is niet zijn achternaam, maar wordt hier gebruikt als Engelsman zoals een paar regels later ook Angloise wordt gebruikt voor de soort Pantomime die vertoond gaat worden.
Op de pagina Anthoine Magito & Marie de Condette staat meer over het gebruik van de naam Langlois.
NB Brilla trad in 1741 in Newcastle op tijdens Mr Hallam's show, waarbij ook de Nederlandse Mynheer Magito , Koorddanser aanwezig was.

De Dictionnaire des Pierrots noemt een optreden op vrijdag 3 februari 1741 en plaatst daarbij het affiche uit 1739 en schrijft over deze voorstelling:
Het betreft een pantomime-entertainment bedacht en uitgevoerd door
Sieur Mainbray uit Londen en uitgevoerd in het theater van
Restier en Veuve Lavigne door de grote buitenlandse groep,
vrijdag 3 februari 1741.

NB onder en onderaan het affiche: wie een loge wil reserveren moet contact opnemen met de Theatre du Coffy met sr  Philippe Magito

De namen van de acteurs:
Harlekijn: De Toren
Akelei: de Delle Oploo
Een Barbarijse zeerover: Nicolini
Pierrot eunuch van zijn seraglio: Ferguson
Een genie: de jongere Delle Restier
Twee slaven van de corsair: Guittard, Hendrick
4 obers: Magito, Guilmar, Cristophe, Denis
4 helse genieën: hetzelfde

 

Mémoires pour servir à l'histoire des spectacles de la foire.


Brand in St. Germain
In de nacht van 16 op 17 maart 1762 is er brand in St. Germain.

 

Pierre Antoine Demachey maakte een schilderij van de brand
op de kermis van Saint-Germain, het huidige 6e arrondissement. Op de achtergrond de noordsteun en een toren van de kerk Saint-Sulpice. Historische scène. Brandweerlieden, waterpomp, ladder, kar, paard.

 Schilderij Pierre-Antoine Demachy - La Foire Saint-Germain tijdens de brand in de nacht van 16 op 17 maart 1762.  Ex collectis A. Bonnardot

 








Philippe heeft de brand overleefd maar zijn theater bleek verwoest te zijn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gravure door Jacques Chereau

Herbouw van La Foire St Germain
Na de brand vroeg Philippe om een schadevergoeding van honderd pond en deze werd toegewezen
Deze aanvraag is wel het laatste teruggevonden teken van leven van Philippe Magito.
Geboren omstreeks 1674, was hij inmiddels ook wel hoog bejaard geworden.

 

La Foire St Germain, na een beperkte herbouw. 
Wikipedia publiek domein


Philippe Magito is ongeveer 1674 geboren waarschijnlijk  in Den Haag. Er zijn bewijzen voor zijn aanwezigheid in Delft.
In maart 1762 is  Philippe voor het laatst gezien na de brand in Paris Saint Germain waarbij hij waarschijnlijk alles kwijtraakt. Philippe was toen hoogbejaard en zal zich niet meer financieel hebben kunne herstellen.
In sptember 1764 wordt bij notaris Chales le Brun in Parijs een akte opgemaakt waarbij ....Giffard, de erfgename van ....Magito, verklaart de erfenis niet te accpteren om zo schuldeisers van zich af te houden
Zeker is dat hij net als (zijn kleinzoon) Pieter Magito,tot op hoge leeftijd nog actief geweest is in zijn vak.