Magito

inleiding

Binnen onze familie, is mijn oma van de Muller-kant, een Magito.Een niet veel voorkomende naam die je associeert met .. magie.
De aanname was dan ook dat de naam gekozen was, passend bij het vak dat de oudere Magito-generaties uitoefenden op Kermissen, op het slappe koord, in het theater. En omdat oma donker haar had en donkere ogen, vermoedden we dat er banden met zuidelijke landen moeten zijn geweest.

De eerste kennismaking met de Magito’s is voor de meesten Magito onderzoekers via Pieter Magito gelopen en voor mensen met muzikale belangstelling zal de cellist, componist Alexius Magito,  een neef van Pieter, de aanleiding voor de zoektocht zijn geweest

In Frankrijk zal men denken aan Philippe Alexis Magito, Pieters grootvader, die in Parijs woonde en werkte en wiens theater in Saint Germain in 1762 afbrandde tijdens de grote brand op de Foire.  De Finnen zijn Jean Baptist Magito en zijn vuurwerk nog steeds niet vergeten. Enkele jaren geleden werd Jean Baptist  via Twitter ! nog genoemd op Oudejaarsdag naar aanleiding van een vuurwerkshow met fatale gevolgen.

Meer over deze bekendere Magito's komt aan de orde op hun eigen pagina's.

Mijn eerst kennismaking met die magische kant van mijn nogal keurige familie, was via een stuk in de krant dat ging, over wat ik nu weet, mijn Oudbetovergrootvader, Pieter Magito. Een vreemde snuiter met een steekmuts op, een trommel en een klomp. Zo schatte ik dat als tiener in tenminste. Pieters foto hangt al tientallen jaren in de werkkamer van mijn vader.

Vreemd genoeg heb ik stuk uit het Rotterdams Nieuwsblad van mei 1968 er eerder niet bij gepakt. Het is nu tijd om het erbij te pakken.
Het betreft een artikel over een tentoonstelling in het Schielandhuis : "Tussen bal en ballet" met naast elkaar de foto van Pieter en Koning Stadhouder Willem III en het linkte, onbedoeld, de Magito's en de het Stadhouderlijkhof aan elkaar. In een latere fase van mijn onderzoek ontdekte ik dat Alexis Magito ( Masitoi op zijn trouw inschrijven), Stadhouder  Koning Willem II ook echt kende. Alexis Magito, geboren in 1655 in Ardres,  was verantwoordelijk voor de Franse toneelgroep, aan het Stadhouderlijkhof, op onder andere Huis Honselaarsdijk, het paleis / buitenverblijf dat gebruikt werd door de prins van Oranje voor onder andere ontvangst van belangrijke gasten.
De laatste tentoonstelling voor definitieve sluiting, in het al eerder genoemde Schielandhuis, in het najaar van 2013, ging over bekende Rotterdamse families. Eén daarvan was de familie Magito

De tweede kennismaking met de Magito's buiten de directe familie, was tijdens mijn opleiding . Eén van de secretaresses van de Medische Faculteit Rotterdam/ AZR, nu het EMC bleek een mejuffrouw Magito te zijn. Haar heb ik rond 1977 in contact gebracht met mijn oma en de oudste zus van mijn vader. De "notulen" daarvan zijn er nog, maar daaruit bleek niet van wie mejuffrouw Magito nu een dochter was.
In 1971 hield professor A Staal een rede bij zijn aanstelling aan de Medische Faculteit in Rotterdam. Hij bedankte zijn secretaresse mejuffrouw Magito dat zij hem van de universiteit in Leiden gevolgd was naar Rotterdam. Ook bij zijn afscheid in 1991 bedankte hij zijn secretaresse van het eerste uur.ook al was zij niet meer in dienst. Gelukkig stonden school en studie resultaten jaren lang in de kranten.
Johanna Maria (1925) en IJvonne Magito(1928) slaagden beiden in Leiden eerst voor de MMS en later voor de HBS. Zij waren dochters van Johannes Willem Magito en Geertruida Spruijt. De vraag wie de vader was is opgelost maar onduidelijk blijft wie aan tafel zat bij mijn oma: Johanna Maria of IJvonne. Ik denk de oudste. Zij stammen van Nicolaas Magito af via zijn zoon Cornelis uit 1838. Onze tak via Nicolaas oudste zoon Hendrik uit 1834

In de familie Muller-Magito werd overigens nooit gesproken over de voorouders van oma's kant met het kermisverleden, tot het artikel in de krant en dan alleen nog maar als mededeling. Dat de merkwaardige man uit de krant een voorouder was, was voor de generatie van mijn oma en mijn vader echter geen enkele verrassing. Mond op mond was dat verhaal wel doorverteld, waarschijnlijk wanneer er geen ontkomen aan was. Liever werd er over gezwegen. En dan te bedenken dat Kermisexploitanten van die tijd een belangrijke bijdrage leverden aan de algemene ontwikkeling, door mensen kennis te laten maken  met zaken waar ze anders nooit van zouden horen. Te denken valt aan de Russische belegering van Dantzig in 1734, de verwoesting van Lissabon in 1755, uitheemse dieren, keizerlijke en koninklijke personen, glasblazen, elektriciteit, optische voorstellingen en kunstwerktuigen. De Magito's spraken en schreven al vroeg waarschijnlijk meerdere talen.

Terugkijkend was oma een bijzondere vrouw die eigenlijk wel genoot van in de aandacht staan. De rol aan de zijlijn was waarschijnlijk wat tegennatuurlijk. Zij compenseerde dat met voorzittersfuncties in het vrijwilligerswerk, maar af en toe kon ze het niet laten en pakte ze, op hogere leeftijd,  letterlijk het toneel, bijvoorbeeld in kleding passend in de 18e-19e eeuw. Ook zij was muzikaal.
Eigenlijk ben ik wel benieuwd wat mijn vader van dit onderzoek zou hebben gevonden; zeer waarschijnlijk had hij het prachtig gevonden en had hij zich herkend in de Magito kant van de familie. Mijn, ten gevolge van een ongeval, veel te vroeg overleden vader begon en eindigde de dag bijna altijd  zingend; de laatste jaren zong hij in vier koren. Na het verhaal van Jacques Bastaron (Versailles eind 17e- begin 18e eeuw) en de musicerende Magito's , begrijp ik waar die niet te bedwingen drang vandaan kwam; gewoon erfelijk belast.
Verder dan een jeugd- en jongerencantorij ben ikzelf niet gekomen. Eénmaal in de medische wereld beland, werd alles afhankelijk van 'wanneer de dienst dat toelaat' en de dienst liet op onmogelijke momenten steeds van zich horen. Eénmaal per maand met mijn ouders naar het Rotterdams Filharmonisch orkest heb ik meerdere jaren vol kunnen houden. De combinatie 'dienst 'en twee kinderen was de genadeslag. 

Bij de start van mijn stamboomonderzoek waren de Magito's vanzelfsprekend een interessant vertrekpunt.
Bij verder doorzoeken bleek de afkomst uit een zuidelijk land te kloppen: Frankrijk; maar niet alleen via de Magito's. Ook Antonet Bastaron, de moeder van de zoon van Pieter Magito, was van Franse komaf en de naam van Marie Laverté, Pieters moeder, wijst daar ook op; maar hoe zit het met de relatie familienaam en werkzaamheden?

Onderzoek laat zien dat de naam Magito ook al gevoerd werd door de wevers Hubertus en Antonio Magito die al voor 1655 in Nederland arriveerden en door Alexis de brilleslijper die in 1655 geboren werd in Ardres. 

De vraag of Magiel Stampaert, de vader van Grietie ook als wever van Antwerpen naar Amsterdam is getrokken zullen we nooit beantwoord gaan krijgen vermoed ik. De website van het Stadsarchief van Amsterdam maakt duidelijk dat er over de wevers niets bewaard is gebleven.

Literatuur: Wagenaar IX 221, Noordkerk 1362.

Het zou kunnen dat Alexis vader, Anthoine werkte in de amusementssector maar dat zijn niet meer dan vermoedens vooralsnog die wel versterkt worden met de vondst van een troupe comediens afkomstig van Calais die gespecialiseerd waren in Koorddansen, voltigeren en acrobatiek ( springers). Toeval of niet. Voor mij zijn er teveel overeenkomsten met de specialiteiten van die Troupe en het programma waarmee onder andere Pieter Magito jaren lang de jaarmarkten afreisde, om deze mogelijkheid uit te sluiten. Anthoine Magitot dit Langlois en zijn vrouw Marie de Condette lijken  gevlucht voor de oorlog in en rond Ardres en mogelijk hebben zij daarbij gebruik gemaakt van een troep reizende  Franse toneelspelers om naar  Nederland te komen, waar familie woonde. NB Samuel Chappuzeau heeft uitgebreid geschreven over Les Comédiens  Français. Hij merkt op dat de troupe vaak opgebouwd was door personen van één familie en hun kennissen. Uit de afdrachten op de Rotterdamse Kermis tussen 1756 en 1765 zie je ook meerdere  Magito familieleden ingeschreven staan, afkomstig uit alle delen van het land.
De geschiedenis schrijft vooral over de voorvaders maar onze voormoeders werkten waarschijnlijk ook mee in de troupe als actrice, aan de kassa, met de kleding of in de keuken.

Recent las ik dat in de 18e en 19e eeuw er niet alleen wevers  maar ook marionettenspelers woonden in de Amsterdamse Duvelshoek. Veel is daar  niet over vinden. Onduidelijk is of zij daar gekomen zijn via de Magito's,  die meegereisd waren  met de comédiens Français of dat de Magito's van de kunst van de  marionettenspelers hebben afgekeken in Amsterdam.Misschien begon de magie pas  op de Kermis in Den Haag.

Het lijkt niet waarschijnlijk dat er ooit een document uit de archieven waaruit blijkt dat Anthoine wel deel uitmaakte van het uitwisselingsprogramma van de Franse Troupe in 'Haage en Hôtel de Bourgogne in Parijs of lid was van een andere troupe rondreizende comedianten. Maar een mens mag hopen en de zaak blijven volgen / heronderzoeken.

Over Den Haag gesproken, in officiële documenten wordt de naam 's-Gravenhage gebruikt. De oude naam van Den Haag is echter Die Haeghe; ook de naam 's Haage wordt gebruikt. In de tekst van de website wordt het door elkaar gebruikt maar in alle gevallen gaat het over "Den Haag, mooie stad achter de duinen"

Op deze website over de Magito's en hoopte ik minimaal de vraag wie mijn Magito-Stamvader en dus de grootvader / vader van Pieter Magito was, goed beargumenteerd te kunnen beantwoorden en fake news over Pieters losbandigheid te ontzenuwen.

• Voor mij is duidelijk, ook zonder geboorte-inschrijving dat Alexis Philippeszoon, de vader van Pieter was en Philippe mijn Magito Stamvader.
• In alle boeken en stukken over Pieter Magito ben ik één auteur tegengekomen die schreef over Pieters matraisses (de dames van de troupe) en zijn Française ( oudbetovergrootmoeder Antonet/ Nannette?)
  Pieter lijkt op zijn pad  steeds trouw gevolgd te zijn door Maria Reneaut-de Marode met wie hij na jaren samenleven uiteindelijk trouwde. Wel had Pieter een erfgenaam nodig die de veel oudere Maria hem niet kon geven.
  Ik ben ervan overtuigd dat Pieter junior geen ongelukje was, maar zijn door Pieter en Maria geplande erfgenaam via draagmoeder Nannette. Maria was zijn peetmoeder en in testament vastgelegde opvoeder ingeval Pieter vroeg zou sterven.
  
  Kennis maken met families in de vrouwelijke lijnen leverde onverwacht veel en boeiende informatie op over de familie van Antonet Bastaron.
  Als de Magito's uit de 17e en 18e  eeuw al bijzondere mensen waren , leer dan vooral de voorouders van Antonet kennen! 
  
  
  Rotterdam, 2023-08-27
  Wilma Hermansdr Muller